به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از قزوین، مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین سید باقر محمدی نسب قزوینی، در سال ۱۳۰۴ (ه.ش) در شهر قزوین و در حسینیه فعلی ایشان در خیابان پیغمبریه که خانه پدری او نیز بود، چشم به جهان گشود. وی در خانواده‌ای مذهبی و روحانی تربیت یافت و از همان ابتدای کودکی علاقه بسیارش به مجالس روضه و وعظ آشکار بود.

خواندن قرآن و خط نوشتن را در سال ۱۳۱۱(ه.ش) در مکتب‌خانه و در نزد استاد شیخ مهدی کیایی فرا گرفت و پس از آن در سال ۱۳۱۳(ه.ش) در دبستان های ادب و 15بهمن که هر دو به مدیریت آقای کوچک پور (نوه‌ی میرزا کوچک خان) بود، تحصیلاتش را تا ششم ابتدائی به اتمام رساند و از سال ۱۳۱۸(ه.ش) در دفتر گاراژی به نام مرندی که توسط پسر خاله‌اش اداره می‌شد، مشغول به کار شد.

در شهریور سال ۱۳۲۰(ه.ش) همزمان با جنگ جهانی دوم با ورود متفقین به ایران کارش را به مدت یکسال رها کرد و در سال ۱۳۲۱(ه.ش) به منظور زیارت حضرت فاطمه‌معصومه(س) عازم قم شد. عشق و شور کسب علوم دینی در همین سفر پر فیض، پس از ورود به مدرسه فیضیه و تماشای بحث طلاب، در وی شکل گرفت.

او پس از بازگشت به قزوین، به سفارش علامه رفیعی(ره)، کتاب جامع‌المقدمات را تهیه و خارج از حوزه‌های علمیه که توسط رضاخان تعطیل شده بودند، نزد چند تن از اساتید زمان خویش، شروع به یادگیری دروس مقدماتی کرد.

*تحصیل در قزوین

مرحوم محمدی نسب در طی هفت سال، دوره سطح را در محضر اساتیدی چون سیدابوالقاسم حاج‌سیدجوادی(ره)، محمدحسین اویسی(ره)، احمد تألهی(ره)، سید محمّد تنکابنی(ره) و علامه سیدابوالحسن رفیعی قزوینی(ره) را آموخت و همچنین مدتی را نیز در محضر آیت الله میرزا رحیم سامت(ره) کسب فیض کرد.

*هجرت به قم

او پس از ازدواج با نوه شیخ مهدی آشوری از علمای بزرگ روزگار خویش، جهت کسب فیض از محضر اساتید بزرگوار شیعه، به شهر قم هجرت کرد.

*اساتید

در قم درس اصول را از آیت‌الله میرزا علی مشکینی(ره) و مکاسب، رسائل و کفایه را در مسجد عشقعلی قم و همچنین در صحن مقدّس حضرت معصومه(س) از آیات عظام مرعشی‌نجفی(ره)، حائری‌یزدی(ره) و آیت‌الله صدوقی‌یزدی(ره) فرا گرفت و سپس درس خارج اصول را به مدت سه سال در مسجد سلماسی قم از محضر امام خمینی(ره) آموخت؛ همچنین طی دو سال در مسجد اعظم قم درس خارج فقه را در محضر آیت الله العظمی بروجردی(رض) زعیم حوزه علمیه قم و مرجع بزرگ تشیع فرا گرفت.

در دوران تحصیل، سال‌ها با حضرات آیات سیدجلیل زرآبادی(ره)، آیت‌الله هادی باریک بین و حجت‌الاسلام والمسلمین علی صدیق هم حجره بود و همیشه بر نقش آیت‌الله علی‌اکبر الهیان(ره) در زندگی‌اش تاکید فراوان داشت.

*بازگشت به قزوین و آغاز تألیف و تبلیغ

پس از هفت سال، در سال ۱۳۳۶(ه.ش) ـ به شهر قزوین بازگشت و به درس و بحث و تبلیغ مبادرت ورزید و سال‌ها در مجالس بزرگ شهر به منظور تعلیم مفاهیم قرآن مجید و بیان معارف ائمه معصومین(ع) و خصوصاً موازین اخلاق اسلامی به ایراد خطبه و وعظ پرداخت که از جمله مهمترین سخنرانی‌هایش می‌توان به مجالس منعقد در مسجدالنبی(ص)، مسجد جامع، مسجد آقاسیدعلی و حسینیه آقاسید جمال اشاره کرد.

وی همچنین سال‌ها به عنوان روحانی کاروان‌های زیارتی خدمت کرد و در آنجا راهنمای دینی زائران بود و در دو دهه آخر عمر خود علاوه بر شهر قزوین در شهر تبریز هم در جلسات مؤعظه و عزاداری برای اهل‌بیت(ع) به سخنرانی می‌پرداخت.

*تألیفات

از این استاد بزرگوار تألیفاتی در زمینه‌های تفسیر، اخلاق و معارف ائمه معصومین(ع) به شرح زیر به یادگار مانده است:

۱-میزان انسانیت از نظر قرآن و عترت

۲- خصائص الائمه در بیان معارف ائمه معصومین

۳- کتاب نور ولایت قبلة العارفین ترجمه کتاب «حجّة» اصول کافی در بیان معارف ائمه معصومین

۴- آیات الولایة

۵-آیات البرائة

۶-شرح مناجات شعبانیه امیرالمؤمنین علیه السلام

۷-گلزار سعادت که مجموعه ای از حکایات اخلاقی است.

۸-شرح زیارت جامعه کبیره

۹- شرح زیارت امین الله

*عشق به اهل بیت(ع)

مرحوم محمدی نسب(ره) هر ساله در حسینیه خود نیز به برپایی مجالس متعدد مذهبی می‌پرداخت که از مهمترین و قدیمی‌ترین این مجالس می‌توان به جلسات روضه‌خوانی در ایام ماه مبارک رجب در پیش از انقلاب و همچنین پس از انقلاب جلسات سخنرانی‌اش به مناسبت‌های مختلف مذهبی از جمله شب‌های ماه مبارک رمضان، ماه‌های محرم و صفر، ایام فاطمیه و شب‌های جمعه که هم اکنون نیز در همان حسینیه در حال حاضر به نام مرحوم محمدی نسب نامگذاری شده است، به واسطه فرزندان خلفش منعقد می‌گردد، اشاره کرد.

این عاشق دلسوخته اهل‌بیت(ع) بارها در طول عمر پربرکت خود به زیارت قبور ائمه معصومین(ع) مبادرت ورزید و تأکید زیادی بر زیارت امام حسین(ع) داشت.

*پیوستن به ملکوت اعلی

مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین محمدی نسب(ره) سرانجام در هفتم خرداد ماه سال 1391 مطابق با پنجم رجب ۱۴۳۳(ه.ق) در حسینه خود دیده از جهان فرو بست و پیکر مطهرش یک روز بعد، پس از تشییع باشکوه، در صحن شرقی امامزاده حسین(ع) قزوین به خاک سپرده شد.

انتهای پیام